Dziadkowie – rodzice naszych rodziców. Skąd się wzięły obchody Dni Babci i Dziadka w Polsce? Pomysłodawcą oddania hołdu babciom był tygodnik „Kobieta i Życie”, który w 1964 roku wyszedł z taką inicjatywą. Ideę tą podchwycił „Tygodnik Poznański”, który rok później, nieco przypadkowo zainaugurował to święto w Poznaniu. Jak do tego doszło?                                                                          W styczniu 1965 roku w Poznaniu występowała gościnnie wspaniała artystka – Mieczysława Ćwiklińska. Grała rolę babci w sztuce „Drzewa umierają stojąc” Alejandro Casona. Co więcej, obchodziła akurat swoje 85 urodziny. Chcąc uczcić jej jubileusz zamówiono wielki tort z napisem „Dla babci”. Po pierwszym akcie nobliwej aktorce wręczono kwiaty i wspomniany tort, tłumacząc jej, że w Poznaniu właśnie 21 stycznia obchodzi się Dzień Babci. Warszawski „Express Wieczorny” zainteresował się tym pomysłem i rok później, tj. w 1966r również 21 stycznia ogłosił Dniem Babci, co następnie przeniosło się na całą Polskę. Dzień Dziadka obchodzimy  w Polsce 22 stycznia. Tradycja weszła do polskich zwyczajów zdecydowanie później, bo 14 lat po ogłoszeniu Dnia Babci. W 1978 roku Telewizja Polska ogłosiła konkurs na propozycję daty dla tego święta. Dużą popularnością cieszyła się data urodzin Mieczysława Fogga (30 maja), jednak finalnie zdecydowano się na obchodzenie Dnia Dziadka w dzień po Dniu Babci. Rola babci, w głównej mierze, polega na rozwijaniu relacji interpersonalnych z wnukami. Wielokrotnie to jej wnuki skarżą się na rodziców bądź proszą o pomoc w rozwiązaniu problemów. Z kolei dziadek, pełni rolę przewodnika życiowego, źródła wszelkiej wiedzy i doświadczenia. Z tego też powodu, dziadek i dzieci, często spędzają czas na ożywionych dyskusjach, podczas których dziadek dzieli się z wnukami zdobytą przez lata mądrością, uczy majsterkowania, pokazuje świat.             

Co wnoszą dziadowie do rozwoju najmłodszych:

1. Dzięki dziadkom, rodziny częściej się spotykają, co pomaga pielęgnować relacje. To sprawia, że najmłodsi poznają istotę utrzymywania więzów rodzinnych, a także uczą się szacunku i dbania o swoich bliskich.
2. Dziadkowie jako rodzice rodziców, są źródłem godnej zaufania opieki, którą dzieci chętnie akceptują. Kolejną ważną kwestią jest fakt, że dziadkowie zwykle przypominają w zachowaniu rodziców, z racji bliskiego pokrewieństwa, podobieństwa w wychowaniu i ogólnie przyjętych w rodzinie schematów postępowania.
3. Dziadkowie w piękny sposób uświadamiają wnukom, co jest tak naprawdę ważne w życiu, uczą ich wrażliwości i szacunku.
4. To głównie seniorzy dbają o rodzinne tradycje, pomagają nam je odpowiednio pielęgnować. Uczą, jak obchodzić święta, czy przygotowywać świąteczne potrawy. Są także skarbnicą rodzinnych pamiątek, zdjęć czy opowieści.
5. Dziadkowie często pełnią rolę negocjatorów, w konfliktach między młodszym pokoleniem, a rodzicami i starają się pomóc dzieciom w odpowiedni sposób zrozumieć zamiary rodziców.

Rola wnuków w życiu  dziadków .  Trzeba mieć świadomość, że tak jak ważna jest obecność dziadków w życiu wnucząt, tak równie ważna jest obecność wnucząt w życiu dziadków. Z upływem czasu, kiedy dzieci stają się coraz bardziej samodzielne, dziadkowie mogą zacząć potrzebować ich pomocy, chociażby z racji upływu czasu i pojawiających się problemów zdrowotnych. W pewnym momencie, to wnuki, przejmują rolę wsparcia swoich kochanych dziadków.                                                                              Wsparcie to może przejawiać się: pomocą w zakupach, obecnością w trakcie wizyt u lekarza;  towarzystwem na spacerach. Wnuki wprowadzają świeżość do życia seniorów – ucząc ich np. nowinek technologicznych, zapoznając z działaniem komputera, nowoczesnego aparatu fotograficznego bądź telefonu.  Najmłodsi są też doskonałą motywacją do kontynuowania aktywności fizycznej tj. pływanie na basenie, czy wypad do lasu. Dzieci mogą pomagać seniorom także w kwestiach mody czy doboru kosmetyków. Relacja dziadków z wnukami dla każdej ze stron, niesie szereg korzyści. Dzięki dziadkom, dzieci mogą nabywać wiele wspaniałych umiejętności, a także rozwijać je w praktyce i uzupełniać. Natomiast dziadkowie czują się potrzebni i kochani, a ich życie dzięki kontaktom z dziećmi, nabiera młodzieńczych barw. Dzięki temu, zarówno wnuki jak i dziadkowie są dla siebie bezcennym wsparciem.